SSRİ-nin ilk oliqarxları - Sovetin gizli milyonçuları necə yaşayırdılar?

Orta statiik sovet vətəndaşı yeraltı milyonçuların həyat tərzi ilə yalnız İlf və Petrovun "Qızıl buzov" romanından tanış idi. Milyonların sahibi Koreiko sakit yaşayır, Diqqəti özünə cəlb etmir və sovet hakimiyyətinin dağılmasını gözləyirdi.

BAKU.WS xarici mətbuata istinadən xəbər verir ki, əsl sovet milyonçuları, hətta o şəraitdə də elə yaşayırdılar ki, o dövrün "məmur" zənginləri - uğurlu aktyorlar, müğənnilər belə onlara həsəd aparardı.

Siegfried Hasenfrancz

Siegfried Hasenfrancz və onun ortağı İsaak Singer vətəndaşların yaxşı geyinmək sevgisi ilə sərvət qazandılar. Əvvəlcə fabrikdə "üçüncü növbə", sonra isə tərk edilmiş anqarlarda yeraltı istehsalat müəsisəsi açdılar.

Onların istehsal etdikləri məhsullar sürətlə satılırdı. Hasenfrancz ailəsi üçün ev aldı və qulluqçular tutdu. Həyat yoldaşı brilyantdan zinət əşyaları taxırdı.

Onun ayrıca böyük kabineti və laboratoriyası var idi. Axşamlar milyonçu özünün "Kommunizm qurucusunun məcəlləsini" əks etdirməyi və yazmağı çox sevirdi. Orada pulun gücünü əsaslandırır və insan üçün nəyin yaxşı olduğunu vurğulayırdı. Hasenfrancz "Qərbdə" necə yaşadıqlarını çox yaxşı bilən yəhudi mühacirləri arasında idi. Evdə rumın dilində danışırdılar.

Bir müddət sonra milyonçu riskli addım atdı - diplomatik nümayəndəliklərdən birindən Rolls-Royce aldı. Müvəffəqiyyətin zirvəsi olan Sovet İttifaqında "Çayka", "adi" insan üçün isə "Volqa" dəbdə idi. Maşın istifadə olunmuş idi, ancaq küçələrdə onun necə göründüyünü təsəvvür edə bilərsiniz.

Isaak Singer

Şəxsi tikiş maşınının məşhur ixtiraçısının ortağı da paltar və pərdə tikməklə zənginləşib. Onun ailəsi Qırğızıstana sürgün edilmişdi. Daha sonra İsaak Singerin özü həbs olunanda bacısı DTK-ya çağırılıb ki, qardaşı haqqında niyə məlumat vermədiyi öyrənilsin.

İsaak Singer möhtəşəm üslubda yaşayırdı - müəssisənin gəliri ildə 400 min rubl (Volqanın dəyəri ilə - 5 min) idi. Özünə də xarici maşın aldı və heç nəyə ehtiyac duymadı.

Yeraltı şirkətin digər nümayəndələri pullarını datçalarında saxlayırdılar. Gəlirləri gizlətməyin başqa yolu yox idi. Ola bilsin ki, Singer və Hasenfrancz da bu yolu etibarlı zənn ediblər.

Zavodun qazancı ilə bağlı şayiələr bütün şəhərə yayıldı. Yalnız Singer və Hasenfrancz deyil, həm də onların köməkçiləri xarici avtomobilləri idarə edirdilər. Heç kim hədsiz xərcləri gizlətmək fikrinə düşmürdü.

Milyonerlərin həbsi

Yerli hakimiyyət orqanları yaxşı rüşvət alaraq tərəfdaşlarının fəaliyyətinə göz yumdular. Zavod planlarını artıqlaması ilə yerinə yetirir və Moskvadan mütəmadi olaraq sertifikatlar alırdı. Qrup üzvləri dinc yatırdılar - onlara elə gəlirdi ki, bu, təhlükəsizliyin təminatıdır. Lakin Xruşşovun qazanc və yeraltı istehsalın kökünü kəsmək istəyi daha güclü oldu. 1962-ci ildə bütün şəbəkə (150-dən çox adam) həbs olundu.

Məhkəmə prosesində Hasenfrancs öz fəaliyyətinə haqq qazandıraraq bildirib ki, onlar dövlətə ziyan vurmayıb, əmlakı mənimsəməyiblər, istehsalı öz pulları ilə həyata keçiriblər. Lakin yeraltı milyonçular yenə də ölüm cəzasına məhkum edildi.